” നിന്റെയൊക്കെ എറണാകുളം സിറ്റി… അതിന് വലിയ ഉറപ്പൊന്നുമില്ലടാ… അത് നിക്കുന്നതേ കമ്മട്ടിപ്പാടത്തിന്റെ ചതുപ്പിലാ… അത് കെട്ടിപൊക്കിയത് സിമന്റും കല്ലും കൊണ്ടൊന്നുമല്ല… കറുത്ത കട്ട പിടിച്ച ചോര കൊണ്ടാ… ഗംഗയുടെ ഓക്കെ ചോര… ”

കമ്മട്ടിപ്പാടത്തിന്റെ അവസാനം കൃഷ്‌ണൻ സുരേന്ദ്രനോട് ഇങ്ങനെ പറയുമ്പോൾ അത് കണ്ടിരുന്ന നമ്മളിൽ എത്രപേർ മനസിലാക്കിയിരുന്നു കമ്മട്ടിപ്പാടം മാൽഗുഡി പോലൊരു സാങ്കല്പിക സൃഷ്ടി അല്ലെന്നും ഗംഗ വെറുമൊരു കഥാപാത്രമല്ലന്നും…എല്ലാ മഹാനഗരങ്ങളും കെട്ടിപൊക്കിയത് ആ ഭൂമിയുടെ അവകാശികളായ യഥാർത്ഥ മനുഷ്യരുടെ, അവിടങ്ങളിലെ ഗാംഗമാരുടെ ചോരയിൽ ചവിട്ടി തന്നെയാണ്…അങ്ങനെ വികസനം എന്ന വെളുപ്പിക്കലിന്റെ പേരിൽ ഇരുട്ടിലേക്ക് തള്ളിവിടപ്പെട്ട മനുഷ്യരെ അവതരിപ്പിക്കാൻ വിനായകനോളം പോന്ന നടൻ ഒരുപക്ഷെ മലയാളത്തിൽ ഉണ്ടാവില്ല… കാരണം വിനായകന്റെ ഭൂതകാലം തന്നെ അതാണ്… ഗംഗ ആദ്യവും അവസാനവും വിനായകൻ തന്നെയായിരുന്നു.

“എല്ലാ നാട്ടിലും വികസനത്തിന്റെ പേരിൽ ആദ്യമൊരു പാലം വരും… ആ പാലത്തിന്റെ മുകളിൽ കൂടി എല്ലാവരും അങ്ങോട്ടും ഇങ്ങോട്ടും പോകാൻ തുടങ്ങും… പതിയെ ആ നാട്ടിലെ മനുഷ്യർ പാലത്തിന്റെ അടിയിലാവും… പാലത്തിന്റെ താഴെ എന്നത് തന്നെ ‘ഡാർക്ക്’ ആണ്… അങ്ങനെ അവിടെ ഉള്ളവരെല്ലാം ആ ഡാർക്കിലാവും… ഞാനും കമ്മട്ടിപ്പാടത്തിലെ എന്റെ വീടുമെല്ലാം ഈ ഡാർക്കിൽ തന്നെയാണ്… ” എങ്ങനെയാണ് മനുഷ്യരെ വിഭജിച്ചുകൊണ്ട് ഒരു സിസ്റ്റത്തിൽ പാർശ്യവൽക്കരണം നടത്തുന്നത് എന്നതിനുള്ള വിനായകന്റെ ഭാഷ്യമാണ്… ഇത് അയാൾക്ക്‌ ആലോചിക്കാതെ പറയാൻ കഴിയുന്ന മറുപടിയാണ്… കാരണം കഴിഞ്ഞ കാലങ്ങളിൽ അയാൾ അടങ്ങുന്ന ദളിത് സമൂഹം എങ്ങനെ സമൂഹത്തിന്റെ മുഖ്യ ധാരയിൽ നിന്ന് നിഷ്കാസിതരായി എന്നതിന് അയാളുടെ ജീവിതം തന്നെയാണ് ഏറ്റവും വലിയ ഉദാഹരണമായി അയാൾ എപ്പോഴും ചൂണ്ടി കാണിക്കുന്നത്… ഗംഗയെ പോലെ വാളെടുത്തു ജീവിക്കേണ്ടി വന്ന ഭൂതകാലം അയാൾക്കുമുണ്ടായിരുന്നു.

വിനായകനെ ഉൾകൊള്ളാൻ കഴിയാത്ത, അയാളുടെ നിലപാടുകളെ അംഗീകരിക്കാൻ കഴിയാത്ത മനുഷ്യർ അയാളൊരു ഗുണ്ടയായിരുന്നു എന്ന് പറഞ്ഞാൽ വിനായകൻ പറയും അത് അതിജീവനമായിരുന്നു എന്ന്…കാരണം വിനായകന്മാർക്കും ഗാംഗമാർക്കും ജീവിതം തന്നെ സമരമാണ്… പ്രതിരോധവും പ്രതിഷേധവുമാണ്… അത് കൊണ്ട് തന്നെയാണ് കൊച്ചി കായൽ കയ്യേറുന്നതിനെതിരെ അയാൾ ശബ്‌ദിച്ചത്… “കുറച്ചു കൂടി കായൽ ബാക്കിയുണ്ട്, അത് നിങ്ങളെല്ലാം കൂടി മണ്ണിട്ട് മൂടിക്കൊ…” ഈ നിലപാട് എടുക്കാൻ അയാൾക്ക്‌ സിനിമ താരം എന്ന ഐഡന്റിറ്റി അയാൾക്കൊരു അധിക ബാധ്യത അല്ലായിരുന്നു… കോർപ്പറേഷൻ ഇടിച്ചു പൊളിക്കണമെന്നും കട്ടുമുടിക്കുന്ന ബ്യുറോക്രറ്റുകളുടെ വീട്ടിലേക്ക് ജനം കയറുന്ന കാലം ദൂരയല്ല എന്നും പറയുമ്പോൾ അയാൾ നടൻ വിനായകനല്ല… കമ്മട്ടിപ്പാടത്തെ ഗംഗ തന്നെയാണ്.

മികച്ച നടനുള്ള സ്റ്റേറ്റ് അവാർഡ് കിട്ടിയപ്പോൾ തന്റെ വീട്ടിലെത്തി ഒരു വികാരോജ്വല ബിറ്റിനു വേണ്ടി അമ്മയെ കെട്ടി പിടിച്ചു കൊണ്ട് ജിലേബി വായിൽ വെച്ചുകൊടുക്കാൻ പറഞ്ഞ മീഡിയക്കാരോട് പോയി പണി നോക്കാൻ പറഞ്ഞിടത്താണ് വിനായകൻ അത്രമേൽ മറ്റുള്ളവരിൽ നിന്ന് വ്യത്യസ്തനാവുന്നത്… “അത് ഞാനും അമ്മയും തമ്മിലുള്ളതാണ്… നിങ്ങൾക്ക് വേണ്ടി ആ സ്നേഹം വിൽക്കാൻ ഞാൻ തയാറല്ല… എനിക്ക് സിനിമയിലെ അഭിനയിക്കാനറിയു… ജീവിതത്തിലറിയില്ല..”

കൃത്യമായി തന്നെ പറഞ്ഞു അയാൾ… താൻ അത്രയും നാൾ ജീവിച്ചുവന്ന ചുറ്റുപാടുകളിൽ നിന്ന് ഒരിഞ്ചു പിന്നോട്ടില്ല എന്ന് തന്നെയാണ് അയാൾ പറയാതെ പറയുന്നത്….അവിടെയാണ് വൈകാരികത വിറ്റ് കാശാക്കുന്ന മാധ്യമ നയത്തിനെ ചോദ്യം ചെയ്യുന്ന വിനായകനും അതിന് കഴിയാത്ത മറ്റുള്ളവരും തമ്മിൽ നിലപാടുകളുടെ ദൂരമുള്ളത്. “ഞാൻ പുലയനാണ്… അതി ഭീകരമായ താളമാണ് എന്റെയുള്ളിൽ ഉള്ളത്… ചെളിയിൽ ചവിട്ടി നിൽക്കുമ്പോളും ആ താളം എന്റെ കാലുകളിൽ ഉണ്ടായിരിക്കും…” തന്റെ സ്വത്വം വെളിപ്പെടുത്താൻ അയാൾക്കൊരു മടിയുമില്ല… അയാളുടെ താളബോധം ഈ മണ്ണിന്റെ അവകാശികളായ ദ്രാവിഡന്റെ രക്തത്തിൽ അലിഞ്ഞു ചേർന്നതാണ്…അതവരുടെ ജീവിതം തന്നെയാണ്… ആ ബോധത്തെ അരക്കെട്ടുറപ്പിക്കാൻ അയാൾ മൈക്കൽ ജാക്‌സനെയും ബോബ് മാർലിയെയും കൂട്ട് പിടിച്ചതിലും അവരെ കേൾക്കാനും അനുകരിക്കാനും ഇഷ്ടപെട്ടതും വിരോധാഭാസമല്ല…കാരണം പല കാലത്ത് ഈ മൂന്ന് പേരും മുന്നോട്ട് വെച്ച രാഷ്ട്രീയം ഒന്ന് തന്നെയാണ്… അത് നിറത്തിന്റെയും അതിർവരമ്പുകളില്ലാത്ത സാഹോദര്യത്തിന്റെയും രാഷ്ട്രീയമാണ്.

“ഞാൻ അയ്യൻകാളിയുടെ ആരാധകനാണ്…ഒരു പുലയനായത് കൊണ്ട് പിന്നോട്ട് മാറി നിൽക്കാൻ ഒരുക്കമല്ല… ജീവിതത്തിന്റെ ഒരറ്റത്ത് ഫെറാരി കാറിൽ വരാൻ കഴിയുമെങ്കിൽ അതിലും ഞാൻ വരും…വേണമെങ്കിൽ തലയിൽ സ്വർണ കിരീടവും വെക്കും… ” നോക്കു എത്ര റിയലിസ്റ്റിക് ആയിട്ടാണ് അയാൾ അയാളുടെ സമൂഹം നേരിട്ട അട്രോസിറ്റീസിനെ ചോദ്യം ചെയ്യുന്നത്… മാറ്റി നിർത്തപ്പെട്ട, അരികു വത്കരിക്കപെട്ട തന്റെ സഹോദരങ്ങളോട് ഒരിഞ്ചു പിന്നോട്ട് മാറരുതെന്നും അപകർഷതാ ബോധം എന്നത് മുന്നോട്ടുള്ള വഴിയിൽ ഉപേക്ഷിക്കേണ്ട സമയം കഴിഞ്ഞുവെന്നും അയാൾ ഓർമിപ്പിക്കുന്നു…ഇത്തരം തീ പിടിക്കുന്ന നിലപാടുകളുള്ളതുകൊണ്ടാണ് അയാൾ എപ്പോഴും ചർച്ചയാവുന്നത്…വിനായകൻ വളരെ സിംപിളായാണ് മനുഷ്യനാണ്… പക്ഷെ അയാളുടെ ജീവിതവും വാക്കുകളും അടിമുടി പൊളിറ്റിക്‌സാണ്… ആ പൊളിറ്റിക്സ് നമുക്ക് അത്രവേഗം ദഹിക്കുന്നതല്ല.

റുണോക്കോ റാഷിദി

ജോർജ് ഫ്ലോയിഡിന്റെ രക്ത സാക്ഷിത്വത്തിനു ശേഷം വിപ്ലവം നടക്കുന്ന അതേ അമേരിക്കയിൽ നിന്നും വിഖ്യാതനായ ചരിത്രകാരനും കറുത്തവരുടെ നീതിക്ക് വേണ്ടി നിരന്തരം സംസാരിക്കുന്ന റുണോക്കോ റാഷിദിയുടെ ഫേസ് ബുക്ക്‌ പോസ്റ്റിൽ വിനയനെ ഐഡന്റിഫൈ ചെയ്തതാണ് അയാളെ പറ്റി എഴുതാൻ പ്രേരിപ്പിച്ചത്…നമ്മുടെ സിസ്റ്റം ദളിതനാക്കി രണ്ടാം നിര പൗരന്മാരാക്കിയ മനുഷ്യരിൽ ഒരുവനെ സ്വന്തം സഹോദരനെന്നാണ് അയാൾ വിളിച്ചത്…നമ്മളെ പോലൊരു പ്രിവിലേജ്ഡ് സമൂഹത്തിന് റാഷിദി പറഞ്ഞതിന്റെ അന്തസത്ത ചിലപ്പോൾ മനസ്സിലാവാൻ പ്രയാസമായിരിക്കും… കാരണം നമ്മൾ അവരിൽ പെട്ടവരല്ല… അവർ ജീവിച്ചു വന്ന സാഹചര്യവും നേരിടേണ്ടി വന്ന യാഥാർഥ്യങ്ങളും ഒരു പക്ഷെ നമുക്ക് കെട്ടുകഥകളായി തോന്നിയേക്കാം… മൈലുകൾക്കപ്പുറത്തും ഭൂഖണ്ഡങ്ങൾക്കപ്പുറത്തും വിനായകന് സഹോദരന്മാരുണ്ടാവും…അയാളോട് ഐക്യപ്പെടാൻ മനുഷ്യരുണ്ടാവും…അതയാളോടുള്ള ആരാധന കൊണ്ട് മാത്രമാവില്ല, അയാളുൾപെട്ട ദളിത് സാമൂഹത്തോടുള്ള ഐക്യപ്പെടൽ കൂടിയാണ്… റാഷിദിയുടെ ഓരോ വരികളിലും ആ ചേർത്ത് പിടിക്കൽ കാണാൻ സാധിക്കും.

അവസാനമായി ഒരു ചോദ്യം…
“സ്റ്റേറ്റ് അവാർഡ് കിട്ടിയ വിനായകനാണ് ഇനി അടുത്ത ഓരു വർഷം കേരളത്തിലെ ഏറ്റവും മികച്ച നടൻ… ഒരു വർഷം കഴിഞ്ഞാൽ വിനായകൻ എവിടെ എത്തി നിൽക്കും…? ”

“വിനായകൻ കമ്മട്ടി പാടത്ത് തന്നെ… അല്ലാതെവിടെ… !!!”

(ഏഷ്യാനെറ്റിലെ പോയിന്റ് ബ്ലാങ്ക് എന്ന പ്രോഗ്രാമിൽ വിനായകനുമായുള്ള അഭിമുഖത്തിലെ വാക്കുകളാണ് പോസ്റ്റിൽ മെൻഷൻ ചെയ്തിരിക്കുന്നത്)